Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος

Calaméo - bsquare.es_17/10/

Με αφορμή την έκδοση στην Ισπανία, την άνοιξη τουτου τόμου Ποίηση μιας Ατλαντίδος Lírica de una Atlántidaο Βαλέντε έγραψε στις πολιτιστικές σελίδες εφημερίδας της Μαδρίτης ένα σύντομο, ωστόσο ιδιαίτερης Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος, άρθρο, ενά φωτισμένο σχεδόν σημείωμα, υπό τον τίτλο «Ο Χουάν Ραμόν Χιμένεθ στο δικό μας φως του».

Εκεί εξέθετε τις ουσιώδεις παρατηρήσεις του, όχι μόνο ως προς την εσωτερική κριτική αξία του ποιητή, αλλά και ως προς τους λόγους για τους οποίους κατόρθωσε δίχως καμιά αμφιβολία να συνιστά έναν από τους σημαντικότερους ποιητές της ισπανικής γλώσσας στο δεύτερο μισό του εικοστού αιώνα.

Το άρθρο εκείνο εκκινούσε με την εικόνα του νεαρού τότε ποιητή, ο οποίος, μετά βίας δέκα εννιά ετών, έφτανε στα στη Μαδρίτη και ξεκινούσε την πορεία του στην ποίηση χαίροντας της στήριξης των μεγάλων ποιητών της προηγούμενης γενιάς. Στα Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος χρόνια, η απόσταση, η θλιβερή τροπή που πήρε η ποίηση της Ιβηρικής και η κακεντρέχεια των ανθρώπων μετέτρεψαν τον Χιμένεθ σε φιγούρα μεθοδικά αποσιωπημένη, απόμακρη, και της οποίας το έργο, προς ντροπή μας, δεν διέθετε βαρύτητα στο χώρο των γραμμάτων εκείνης της εποχής.

ΙΔΕΕΣ. ΚΡΙΤΙΚΗ. ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ.

Την εικόνα του έφηβου ποιητή που στις αρχές του 20ου αιώνα καταφθάνει στη Μαδρίτη, την ξαναπιάνει ο Βαλέντε στο τέλος του άρθρου του, προκειμένου να τονίσει τη σπουδαιότητα της συγκεντρωτικής έκδοσης του ύστερου έργου του Χιμένεθ, και μάλιστα με το πέρας του ίδιου αυτού αιώνα, οι αρχές του οποίου είδαν την έκδοση των πρώτων βιβλίων του. Ο Βαλέντε επεδίωκε έτσι να υποδείξει συμβολικά πως ο αιώνας ξεκίνησε και τελείωσε με την ποίηση του Χιμένεθ: «Τώρα πια ο αναγνώστης θα έχει στη διάθεσή του τα βιβλία, τα οποία δεν είχαμε έως τώρα την ευκαιρία να διαβάσουμε με τον κατάλληλο τρόπο ή την κατάλληλη στιγμή: Από την άλλη πλευρά, Ένα ύψωμα μεσημβρινό, Θεός επιποθούμενος και επιποθών, Ποταμοί που φεύγουν.

Αυτή η επανεμφάνισή τους, με ενωμένες πλέον δυνάμεις, έχει ως αποτέλεσμα εκείνος ο έφηβος του που αναφέραμε στις πρώτες αράδες να κλείνει τώρα τον αιώνα, επιβάλλοντας το ανάστημά του, με όλο το βάθος και τον πλούτο της γλώσσας του. Τα λόγια του Βαλέντε, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονικότητα της ποίησης το βεληνεκές του ύστερου Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος του Χιμένεθ, και μάλιστα κατά τρόπο τόσο κατηγορηματικό, είναι λόγια υψίστης σημασίας.

Όχι μόνο υπογραμμίζουν την ιστορική αδικία που επέφερε η αποσιώπηση του ύστερου έργου του Χιμένεθ στην Ισπανία, αλλά και καταδεικνύουν την ισχύ που έχει στις μέρες μας —το λιγότερο για μια μειοψηφία, μακάρι ευμεγέθη— η ποίηση που ο ποιητής έγραψε στην Αμερική κατά τα είκοσι τελευταία χρόνια της ζωής του.

Χιλιάδες πιστοί συγκεντρώθησαν στους πανηγυρίζοντες ιερούς ναούς της Θεοτόκου, προκειμένου να ασπαστούν την ιερά εικόνα της Θεομήτορος και να προσκυνήσουν το θεοδόχον και ακραιφνέστατον σώμα της Πανάγνου Μητρός του Θεού και των ανθρώπων. Συγκινητική ήταν η προσέλευση των ευσεβών χριστιανών τόσο στην αγρυπνία της προπαραμονής στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Αχιλλίου, όπου ιερούργησε ο σεβασμιότατος μητροπολίτης κ. Ιγνάτιος και εψάλησαν τα εγκώμια της Παναγίας, στον επιτάφιό της, όσο και στον πανηγυρικό εσπερινό της μεγάλης εορτής στον εορτάζοντα ιερό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον Αμπελώνα, όπου από την κεντρική πλατεία του Αμπελώνος ο σεβασμιότατος κάλεσε το χριστεπώνυμο πλήθος να εορτάζει πανδήμως το ιερό πρόσωπο της Προστάτιδός του Θεοτόκου, της μεγάλης ακαταισχύντου ελπίδος και μεσίτριάς του στον θρόνο του Αγίου Θεού!

Η σπουδαιότητα της μαρτυρίας αυτής μπορεί να τεκμηριωθεί με μιαν αναδρομή στην πρόσληψη, της οποίας έτυχε το ύστερο έργο του Χιμένεθ στην Ισπανία, καθώς και στις ελλιπείς εκδόσεις των τελευταίων δεκαετιών.

Ελάχιστοι αρνούνται τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Χιμένεθ στο πρώτο τρίτο του εικοστού αιώνα. Η επιρροή του τόσο στην Ισπανία, όσο και στη Λατινική Αμερική, σε μια από τις πιο γόνιμες εποχές στην ιστορία της ισπανόγλωσσης ποίησης υπήρξε καθοριστική και βρίσκεται πέραν πάσης αμφιβολίας.

1. Προγραμμα Τηλεορασης - Programma tv,tileorasis
2. Ο καλύτερος τρόπος για να χάσετε λίπος κοιλιακούς
3. Golgotha () (A/M)
5. Ιδανική προοπτική
6. - Стало Галилей нему, а Никки отпрысков и - просясь.

Ωστόσο, ελάχιστοι ήταν και εκείνοι που συνειδητοποίησαν ή θέλησαν να συνειδητοποιήσουν τον παράγοντα της ανανέωσης ή του ποιητικού πλούτου που γέννησαν αργότερα έργα όπως Ρομάντζα στο Κόραλ Γκέημπλς, Χώρος ή Ζώο του βάθους. Ξένου δε ακόμη και σε όσους υπήρξαν μαθητές του. Από την πλευρά του Σαλίνας και του Γκιγιέν υπήρξε παντελής έλλειψη κατανόησης, όχι μόνο αναφορικά με το Χώρο, αλλά και με ολόκληρο το ύστερο έργο του, έλλειψη με πιθανή αιτία —αν και κάτι τέτοιο διόλου την δικαιολογεί— τη γενικότερη δυσαρέσκεια, με την οποία αντιμετώπιζαν οτιδήποτε σχετιζόταν με το πρόσωπο που κάποτε υπήρξε δάσκαλός τους.

Παρόμοια υπήρξε και η στάση του Λουίς Θερνούδα, ο οποίος από το δεν θα μιλούσε πλέον για τον Χιμένεθ βάσει της οξείας κριτικής του ικανότητας, παρά της ακραίας προσωπικής αντιπάθειας για τον ποιητή που τόσο θαύμαζε στα νεανικά του χρόνια. Το βραβείο Νομπέλ το και η συνακόλουθη διεθνής καταξίωση του Χιμένεθ ελάχιστα βελτίωσαν την κατάσταση.

Η πρώτη ομιλούσα ταινία για τα Θεία Πάθη ομιλούσε άπταιστα Γαλλικά. Ο ταλαντούχος και πολυπράγμων σκηνοθέτης Ζυλιέν Ντυβιβιέ εν έτειόταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα, τολμά το αδιανόητο για Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος στην ανατολική όχθη του Ατλαντικού: στήνει ένα μεγαλειώδες για την εποχή του υπερθέαμα, με εντυπωσιακά σκηνικά αλλά και γυρίσματα σε φυσικούς χώρους στην Αλγερία. Την ίδια στιγμή, δεν αποποιείται ποσώς του προσωπικού του, ανθρωποκεντρικού στυλ και ζουμάρει σε πρόσωπα, χειρονομίες και εκφράσεις ώστε να αποτυπώσει στην οθόνη συναισθήματα και ανθρώπινη ψυχή. Εκεί που πρωτοπορεί είναι στην κινηματογράφηση του Ρομπέρ Λε Βιγκάν που υποδύεται τον Ιησού, τον οποίο φιλμάρει από μακριά ή από πίσω κάτι που ακολούθησαν μετέπειτα και άλλοι σκηνοθέτες του Χόλυγουντόχι τόσο από δέος έναντι της φιγούρας του Θεανθρώπου, μα για να κορυφώσει τα κοντινά παράλληλα με την κορύφωση του δράματος και των παθών. Παλικαράκι όμορφο στα 30 του χρόνια ο Ζαν Γκαμπέν δίνει μια μεστή και συγκροτημένη ερμηνεία στον ρόλο του Πιλάτου, με το ειδικό βάρος της ήδη μεγάλης καριέρας του να γεμίζει την οθόνη.

Στην Ισπανία, πέρα από τις επιβεβλημένες ευκαιριακές εκδόσεις, το ποιητικό έργο, στο οποίο αφιέρωσε τα τελευταία είκοσι χρόνια της ζωής του, παρέμενε παραγκωνισμένο και —το χειρότερο— ανέκδοτο. Ακόμη και σαράντα χρόνια μετά το θάνατο του ποιητή, το εκδοτικό πανόραμα του ύστερου έργου του εξακολουθεί να είναι απόλυτα απογοητευτικό, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες κάποιων ερευνητών προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Από τους τέσσερις τόμους που περιλαμβάνουν την ποίηση της εξορίας, μόνο το βιβλίο Θεός επιποθούμενος και επιποθών αντίκρισε το φως της δημοσιότητας, αν και πάνε σαράντα χρόνια που δεν αναδημοσιεύεται.

Rival x Asketa \u0026 Natan Chaim - Superhero In My Sleep [NCS10 Release]

Το βιβλίο Ένα ύψωμα μεσημβρινό περιμένει ακόμη την πρώτη του έκδοση. Το Ποταμοί που φεύγουν γνώρισε μονάχα μία έκδοση, τομε ελάχιστη προσοχή από τους κριτικούς και σχεδόν ανύπαρκτη διάδοση. Η έκδοση από την Αουρόρα ντε Αλμπόρνοθ, τοτου βιβλίου Από την άλλη πλευρά δεν γνώρισε έκτοτε άλλη ανατύπωση, και βρίσκεται εδώ και χρόνια εκτός εμπορίου.

Θα έλεγε κανείς πως στην Ισπανία επιδιώχθηκε συστηματικά η απόκρυψη της σπουδαιότητας της ύστερης ποίησης του Χιμένεθ. Ακόμη και σήμερα, υφίσταται μεγάλη άγνοια για την καλύτερη ποίησή του, μια αληθινή εξορία.

Μετά τη Χρυσή Μπάλα, τα Χρυσά Βατόμουρα: Οι 5 πιο απογοητευτικοί παίκτες της χρονιάς | ShootandGoal

Η κυριαρχία της τάσης του Ρεαλισμού τις πρώτες δεκαετίες μετά τον Εμφύλιο σήμανε αναμφίβολα μιαν οπισθοδρόμηση της ποίησης στην Ισπανία Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος με τη λάμψη εκείνης των δεκαετιών του είκοσι και τριάντα.

Μια από τις πιο ολέθριες συνέπειες αυτής της κυρίαρχης τάσης υπήρξε, το δίχως άλλο, όπως υπογραμμίζει ο Βαλέντε, η έλλειψη κατανόησης, η αποσιώπηση και η απουσία βαρύτητας της ύστερης ποίησης του Χιμένεθ στην Ισπανία. Ο αποκλεισμός αυτός έφτασε σε τέτοιο σημείο, ώστε η ποίησή του να παραληφθεί από την ανθολογία Είκοσι χρόνια ισπανικής Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος — Veinte años de poesía española,από τις βασικές ανθολογίες εκείνης της εποχής, υπό την επιμέλεια του κριτικού Χοσέ Μαρία Καστεγιέ και δημοσιευμένη τοέξι χρόνια μετά την απονομή του Νομπέλ λογοτεχνίας στον Χιμένεθ.

• Η παράλληλη ζωή τριών παντρεμένων ζευγαριών-του Μάκη και της Ρένας, του Ανδρέα και της Αλίκης και του Ρένου με την Μπέτυ -που τσακώνονται, χωρίζουν, ξανασμίγουν αλλά πάνω απ' όλα αντιμετωπίζουν τη ζωή με χιούμορ και αισιοδοξία.
• Αυτό από μόνο του έδωσε την ευκαιρία για μία νέα-μεγάλη συζήτηση για το ποιος πραγματικά άξιζε την μεγαλύτερη ετήσια τιμή για έναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή.
• Elena Stagkouraki | ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ
• Άργος αδυνάτισμα
• Θέλω να χάσω 5 κιλά tpu

Η ανθολογία αναδημοσιεύτηκε συμπληρωμένη το Αιτία της παράλειψης υπήρξε, σύμφωνα με τον ανθολόγο, «η απώλεια της ιστορικής τεκμηρίωσης του περιορισμένου έργου που [ο Χιμένεθ] δημοσίευσε τα τελευταία είκοσι χρόνια». Αυτό που για τη συγκεκριμένη ανθολογία θεωρείται «περιορισμένο δημοσιευμένο έργο» περιλαμβάνει τίτλους τόσο σημαντικούς για την ποίηση του αιώνα μας όπως Η απόλυτη εποχή La estación total,Ρομάντζα στο Κόραλ Γκέημπλς και Ζώο του βάθουςγια να μην Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος στο ποίημα Χώρος, δημοσιευμένο στην πλήρη Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος μορφή στο περιοδικό Ισπανική ποίηση Poesía española και στην Τρίτη ποιητική ανθολογία Tercera antolojía poética,η οποία συμπεριελάμβανε σημαντικό μέρος του έργου που ο ποιητής δημιούργησε στην Αμερική.

Όσο για την «απώλεια της ιστορικής τεκμηρίωσης», δικαιολογείται αν αναλογιστούμε τις παραμέτρους ρεαλισμού, στις οποίες βασίζεται τόσο η συγκεκριμένη ανθολογία, όσο και αγοράστε για να χάσετε βάρος οριστικά μεγαλύτερο μέρος της ποίησης εκείνης της εποχής. Πράγματι, ο ανθολόγος, παραλείποντας τον Χιμένεθ, υπήρξε απόλυτα συνεπής ως προς αυτές τις παραμέτρους, όχι όμως και με την ιστορική αλήθεια.

Περισσότερο κατανοητή γίνεται η κατάσταση της ποίησης στην Ισπανία εκείνων των δεκαετιών διαβάζοντας τον πρόλογο της ανθολογίας. Εκεί, ο συγγραφέας χαρακτηρίζει την ποίηση της παράδοσης του συμβολισμού ως «μη smoothie αδυνατίσματος και πολύσημη, φορμαλιστική και εστέτ», αναφέροντας μάλιστα το όνομα ενός Μαλλαρμέ, ενός Βαλερύ, ενός Ουγκαρέττι, ενός Έλιοτ ή ενός Μπεν.

Εμπρός σε ένα τέτοιο είδος ποίησης, ο ανθολόγος προτάσσει μια ποίηση «με ξεκάθαρη ανθρωπιστική σημασία, γραμμένη σε γλώσσα στρωτή και καθημερινή». Όντας η κατάσταση της ποίησης στην Ισπανία τόσο ξένη προς την αισθητική καινοτομία που εισηγόταν ο Χιμένεθ, ήταν αναμενόμενο, η αναγνώριση και εκτίμηση του ύστερου έργου του να έρχεται κατά κύριο λόγο εκτός των ισπανικών συνόρων.

Ένας από τους ποιητές που συνειδητοποίησε νωρίς και με ιδιαίτερη οξύνοια το βεληνεκές της ύστερης ποίησης του Χιμένεθ υπήρξε ο Οκτάβιο Πας. Υπό την έννοια αυτή, θα ήταν ευχής έργον αν του είχε αφιερώσει και εκείνου, όπως έπραξε με άλλους ποιητές πολύ λιγότερο σημαντικούς για τον ίδιο, Μόνικα Άνχελ καθώς έχανε βάρος δοκίμιο, άρθρο ή έστω κάποιο σχετικό σημείωμα. Ο Μεξικανός ποιητής, αναφερόμενος στον Χιμένεθ και συσχετίζοντάς τον με τον Γέητς, σημειώνει: «αμφότεροι εκκινούν από μια ποίηση πυκνή, η οποία σταδιακά αραιώνει, ώσπου γίνεται διάφανη· αμφότεροι φτάνουν στο γήρας προκειμένου να γράψουν τα καλύτερα ποιήματά τους.

Η πορεία τους προς το θάνατο υπήρξε πορεία προς την ποιητική νεότητα». Στη συνέχεια, αναφερόμενος στο Χώρο, καταλήγει: «Ο Χώρος συνιστά ένα από τα μνημεία της μοντερνιστικής ποιητικής συνείδησης και με το εξέχον αυτό κείμενο κορυφώνεται το ερώτημα που ο μεγάλος τροβαδούρος έθεσε στον Νταρίο ήδη στη νεότητά του».